• HECHT TEAM MET ZELFSPOT GAAT VOOR TITEL
    In het kader van de komende laatste competitiewedstrijd bij en tegen DOSKO kijken we in delen terug naar het gehele afgelopen seizoen en nog wat komen gaat. Vandaag aandacht voor wat ons team een hecht team maakt. Succes wordt bij deze mannen gehaald door woord en daad. Afwisselend serieuze en niet zo serieuze uitspraken levert onze mannen het perfecte spelplezier op om tot grote hoogte te stijgen. Dit levert ze tot de dag van vandaag de koppositie op. Maar wat is er dan allemaal wel niet gebeurd in de afgelopen maanden? Wij zetten het allemaal voor u op een rijtje.

    Waar moeten we beginnen? Er is zoveel gezegd, besproken en geschreven. Zo heeft iedereen wel een bijnaam gekregen of een standaard uitspraak binnen het team, maar ook zeker buiten het veld zijn onze vaste supporters verbaal of non-verbaal aanwezig. Of dit allemaal even zinvol is of was moet nog blijken, want er is nog steeds één wedstrijd te gaan.

    De brokkenpiloten op doel

    Iemand met misschien wel de bekendste bijnaam is onze eerste doelman Rumo a.k.a. Remco van Oosten. Zijn kwade tweelingbroer komt vaak na een wedstrijd pas tot leven, maar mag zeker niet ontbreken in onze herinnering naar dit seizoen. Als hij dan wegvalt door een auto ongelukje, is er paniek, want wie Remco nou vervangen? Nadat alle blikken met keepers geopend waren, komt niemand minder dan Noah ‘’chestboy’’ Speelmeijer uit de hoge hoed van trainer Paul van Oosten. Hij zal de zware taak krijgen om Rumo te vervangen onder de lat. Hij is gelukkig genezen van een bizar auto ongeluk en komt over van de zondag, waar hij nog geen enkele wedstrijd had gekeept. Tjaa, keepers en auto’s, het blijft een bijzonder gegeven. Laten we hopen dat ze beter met ballen zijn.Dan heb je de twee sluitposten van het seizoen gehad, hoewel er nog een derde keeper actief was dit seizoen. Dit zullen we voor Remco maar achterwege laten, want dat is te confronterend voor onze nooit-de-0 goalie.

    De slagers uit het oostenblok

    Als je de titel leest wordt je al bang, zeker als je sommige namen voorbij ziet komen. The Terminator, Armani-EA7-Boy en Muchos G*ylardos. Ja dat zijn namen waar je nou echt voor terugdeinst. Daarnaast staan nog een kale agressief aanvoerende Iraniër en een bizar snelle vangnet voorzetter. Dan weet u natuurlijk dat dit achtereenvolgend gaat over Jorian van Kampen, Randy van Prehn, Bruno Prins, Mayhar Zarrinphaker en Teoman Deger. Bijnamen zijn dan leuk, maar de uitspraken misschien nog beter. Van deze vijf mannen is nog nooit één verstandige opmerking gevonden. Zo hebben we vooral ‘’It’s Good’’, ‘’100!’’ en Kaulo mi pangpang gehoord. Dan nog maar te zwijgen over hun verdedigende kwaliteiten, want timen en koppen zit er bij onze gemiddelde verdediger ook niet in. Zo hebben we menig keer een Oostblokker onder de bal door zien vliegen.

    Het middenveld van 300 miljoen en een beetje

    Het zal niemand ontgaan zijn, maar wij hebben middenvelders die meer waard zijn dan menig profvoetballer. Een slordige 300 miljoen draait Ali Sedaghat zijn hand niet voor om. Voor Daan Rijppaert is dat wel even anders, de supporter van SP-AR-TA gaat door een diep dal is dan al snel tevreden met een klein beetje minder. Naast dat Ali natuurlijk al zoveel waarde heeft voor deze ploeg, bewijst het dat ook buiten het veld. Hij is de vedette en komt vaak iets te laat, ietwat Frank Sluijmer maar zelden overkomt. Onze middenvelder zit ruim een half uur voorafgaand aan iedere wedstrijd en training zijn enkels en tenen alvast in te tapen. Zijn tenen alleen al moeten 300 miljoen waard zijn om dit dag in, dag uit op te brengen. Als je het over enkels en tenen heb, dan praat je al snel over compensatie Dion van der Graaf. De man die enkel en alleen een geweldige pass kan afleveren met buitenkant schoen. Een kwaliteit die niet vele middenvelders beheersen.

    Kilometer vretende voorhoede

    Als je zo een opsomming maakt van wie er allemaal bij ons in de spits heeft gestaan, dan zou je niet zeggen dat er veel kilometers afgelopen zijn. Onze spitsen zijn niet echt aan de rappe kant, maar hard werken zit er zeker in. Waar de één heel hard werkt, stelt de anders zich slimmer op. Als je het hebt over snelle meters, dan spreek je over buitenspelers zoals Daniël a.k.a. Denzel Bouter, Nick shotta, Raffalingo ‘’Raffa’’ Karg en nog een zwaar agressieve kale Iraniër. Het zal u niet verbazen dat die agressieve gasten ook nog eens broers zijn. Mahmod Zarrinphaker is te herkennen aan zijn vele dribbels en gezeur op scheidsrechters. Waarbij vaders nog wel eens verbaal aanwezig kan zijn. Terecht of niet, we komen er later nog wel op terug. In de punt lopen drie totaal verschillende spitsen. De keuze is reuze of kun je beter zeggen breed. Koen vogel onderscheid zichzelf vooral dit jaar, de wannebe profvoetballer schiet menig balletje in de goal en laat de balvaste Jordy ‘’Boelie Boelie’’ Leeuwestein en kopsterke Leon ‘’man of the match’’ van der Weijden achter zich.

    De angstaanjagende staff

    Wij mogen niet klagen met de mensen die voor onze groep klaar staan in weer en wind. Toch zijn er momenten waarbij enige wrang zit tussen spelers en trainer. Zo zal Teoman bijvoorbeeld nog jaren lang zijn naam over het veld horen galmen. Vol passie coacht trainer Paul van Oosten zijn manschappen al vijf jaar en mag aankomend weekend misschien wel zeggen dat dit echt zijn laatste wedstrijd was. Hoewel de trainer natuurlijk gewoon een mafkees is, gunt de spelersgroep hem een afscheid met een titel. Maar wat men ook vind van Paul, hij krijgt het wel voor elkaar om met een stel gasten die het verstand en het motoriek hebben van een vuurvlieg, mee te doen om het kampioenschap. Complimenten.

    De snor, oftewel Ben de Deugd is de man die hem al jaren bijstaat. In goede en in slechte tijden. Misschien moeten we nog wel meer respect hebben voor Ben, dan voor wie dan ook. Ben rijd al jaren lang met Paul samen naar elke wedstrijd, zit naast hem bij elke wedstrijd en zit iedere woensdag in een te krappe ruimte met hem samen te praten over de opstelling. Als dat geen echte liefde is… dan bestaat het niet meer.

    Om dit trio te completeren, hebben we ook nog een Limburgse gek rondlopen. Roy Willems, de man die eigenlijk niemand verstaat. De enige woorden die wel te verstaan zijn, zijn woorden die verwijzen naar zijn twee kompanen Paul en Ben. Welke woorden dit zijn, mag u vragen aan de man zelf. Als u hem al kan verstaan.

    Last but not least hebben we de man die het verbaal het meest te lijden heeft. Uitsupporters, verdedigers, spitsen en notabene Dubbeldams eigen trainer Paul. Rob van der Graaf, vader van Dion en vlagger van ons fantastische elftal. Geniet wekelijks van de mannen in het zwart wit die achter een bal aan hobbelen. Vlaggen doet hij nauwelijks en dat bevalt hem prima. Rob zal je nooit horen, behalve als het echt buitenspel is. Dus Paul, als het echt(!) buitenspel is, dan vlagt onze Robbie echt wel!

    Hooligans langs de kant

    Hoewel je dan meteen denkt aan de mannen van de resterende zaterdag elftallen, dan heeft u het mis. Zij steken wat vuurwerk af, schreeuwen wat naar de mannen en drinken bier. De echte Hooligans staan direct langs de kant. Zo hebben we onze internet hooligan Bert Vogel… de vader van onze net niet profvoetballer. Bert vergrijpt zich graag online aan heuze leuzen op onze facebookpagina. Bedankt Bert, we genieten van je. Ga zo door. Naast Bert hebben we ook nog de Pa van Mahmod en Mayhar tegoed. Wanneer Mahmod weer eens ruzie heeft met menig tegenstander of scheidsrechter en een terechte gele prent te zien krijgt, hoor je slecht één man enkele woorden roepen. Het woordenboek is er bij gepakt en enkele woorden die wij hieruit konden halen waren; ‘’Racieeeeeeest’’ en ‘’Voetballuuuuuuuuuhh’’. Ook hier kan onze spelersgroep enorm van genieten en dit helpt mee aan een zeer positieve vibe.

    Dit zijn natuurlijk maar enkele hooligans, maar gelukkig kennen we ook nog de trouwe fans. Wij hopen hun en vele andere Dubbeldammers enthousiast te krijgen om naar DOSKO af te reizen. Tot de Schnorrrrrr zijn verbazing is het niet in Roosendaal, maar in Bergen op Zoom. Wij kijken er naar uit, want wat is er nou mooier dan een eerste elftal kampioen zien worden?

    Morgen blikken we verder vooruit naar de wedstrijd, zoals u gewend ben op de dinsdag en wie weet volgt deel 3 dan snel. De Schnorrrrrr ziet een dagelijks praatprogramma wel zitten en zal zijn best weer doen.

    De laatste uitspraak is voor onze aanvoerder; ”De focus ligt op DOSKO”. En daar sluit de Schnorrrrrr zich volledig bij aan!

    Tot morgen!